เป็นกวีนิพนธ์ที่ยอดเยี่ยมสุดในยุคนี้ก็ว่าได้ เพราะมีทั้งเรื่องแนวคิด และฝีมือในการเขียน โดยเฉพาะศิลปะของกาพย์กลอน เรื่องราวของวันหนึ่งของคน ๆ หนึ่งในเมืองใหญ่ เป็นเรื่องธรรมดา แต่ผู้เขียนได้ทำให้เห็นมุมมองที่ไม่ธรรมดา ตั้งแต่ตื่นนอนไปจนเข้านอน  ในวันเดียวกันนี้มีโลกที่เราคาดคิดไม่ถึงและเราก็อยู่กับมัน  ถูกมันกำหนด และกำหนดมันได้บ้าง  แต่ทุกวิถีได้ฝากข้อคิดและคติธรรมให้เห็นความชุลมุนพัลวันของชีวิตธรรมดา ๆ นี้เอง ที่เป็นพลังสำคัญที่จะเคลื่อนไหว ที่จะเคลื่อนสังคมให้พัฒนาไปสู่สิ่งที่ดีกว่า หรือไปสู่สิ่งที่เลวกว่าได้เสมอ

ในด้านศิลปะการประพันธ์ ผู้เขียนมีความจัดเจนในการเขียนกาพย์กลอน    ซึ่งเรียกว่าคุมคำและคุมความได้อย่างน่าทึ่ง  ในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็สามารถจะทำให้เราอึกทึกไปถึงจักรวาลได้ ด้วยเสียงของอักษร ด้วยจังหวะของอักษร  ซึ่งเป็นคุณสมบัติพิเศษของกาพย์กลอนไทย  ยากที่จะหาผู้ใดมาเสกคุณสมบัติเหล่านี้ให้กระเทือนสัมผัสได้ถึงปานนี้