เป็นเรื่องราวสะท้อนชีวิตชาวอีสานที่ต้องออกไปทำงานต่างจังหวัด ย้ายที่ทำงานไปเรื่อย ๆ ไม่ได้อยู่กันพร้อมหน้าทั้งครอบครัว ทิ้งให้ลูกอยู่กับปู่ ย่า ตา ยาย หรือญาติพี่น้อง อ้ายหย้าวเฮือน กับหมูหล้า สองพี่น้องชาวอีสานแห่งหมู่บ้านโนนสวรรค์ก็เช่นกัน พ่อแม่ย้ายที่ทำงานไปเรื่อย เพื่อพ่อกับแม่ต้องแยกทางกัน พ่อกลับมาสร้างบ้านไว้โดยหวังว่าจะได้กลับมาอยู่ร่วมกันสามคนพ่อลูก ทั้งสองเฝ้ารอคอยการกลับมาของพ่อ แต่พ่อไม่มีเวลาแม้จะกลับมาเยี่ยมเยียนลูก ในขณะที่แม่พร้อมที่จะรับลูกไปอยู่ด้วย หมูหล้าจึงตัดสินใจไปอยู่กับแม่ ส่วนอ้ายหย้าวเฮือนเฝ้ารอคอยการกลับมาของพ่ออย่างมีความหวัง

นวนิยายเรื่องนี้สะท้อนภาพของสังคมชนบทไทยในยุคปัจจุบัน เมื่อไม่สามารถสร้างงานในท้องถิ่นเองได้ ก็ต้องออกไปหางานทำต่างถิ่นเพื่อส่งเสียเลี้ยงดูครอบครัว ลูกหลานจึงมีปัญหาขาดความอบอุ่น ปัญหาเหล่านี้นับวันยิ่งเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณในสังคมไทย ก่อให้เกิดปัญหาตามมีอีกมากมาย