“แด่ความคิดถึง” ของ ทนุธรรม เป็นเรื่องราวของวินกับทนิน ชายหนุ่ม ๒ คนที่แบ่งเช่าห้องชุดในคอนโดมิเนียมด้วยกัน วินจ่อมจมอยู่กับความเจ็บปวดจากอดีต ส่วนทนินหมกมุ่นอยู่กับความฝันอยากเป็นนักเขียน แม้จะอยู่ในห้องชุดเดียวกัน แต่สัมพันธภาพของคนทั้งสองห่างเหินเพราะต่างคนต่างมีโลกส่วนตัว จนวันหนึ่งทั้งสองเปิดใจเชื่อมมิตรภาพระหว่างกัน แต่ต่อมาก็กลับเกิดเหตุขัดใจจนต้องลาจากกัน
นวนิยายเรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นในชีวิตของใครบางคน แต่เรื่องธรรมดานี้สะท้อนชีวิตของคนในเมืองใหญ่ที่ต่างคนต่างอยู่ ไม่สนใจใครแม้แต่คนใกล้ตัว ความเหงาลึกจึงก่อตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ ท่ามกลางความซับซ้อน สับสน และผู้คนมากมายที่อยู่รอบตัว หลายคนพึ่งพาโซเชียลมีเดียเป็นที่ระบายความในใจแทนการสนทนากับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
ผู้เขียนใช้กลวิธีนำเสนอด้วยบันทึกของทนิน ไปพร้อมกับความคืบหน้าในบทต่าง ๆ ของนวนิยายที่ ทนินจำใจเขียน สาระว่างเปล่าของนวนิยายรักเป็นภาพล้อคู่ขนานไปกับความเปราะบางของสัมพันธภาพที่กว่าทนินจะประจักษ์ในคุณค่าของความเป็นเพื่อน ความเข้าใจถึง และห่วงใยจิตใจของผู้อื่นอย่างจริงใจ ก็สายเกินไป
“ผมหลับตาลงแล้วนึกว่า ถ้ามีโอกาสพูดกับเขาเป็นครั้งสุดท้าย ผมจะพูดว่าอย่างไร มันนึกออกได้ไม่ยากเลย คงเป็นคำว่า ‘คิดถึง’ อย่างแน่นอน”
น่าเสียดายที่โอกาสของทนินไม่เคยหวนกลับมาอีกเลย
คณะกรรมการตัดสินจึงมีมติให้ “แด่ความคิดถึง” ของ ทนุธรรม ได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ ๒ รางวัลเซเว่นบุ๊คอวอร์ด ประเภทนวนิยาย ประจำปีพุทธศักราช ๒๕๖๔
