เรื่องเล่าประสบการณ์การเดินทาง ผ่านตัวละครหลัก คือ “ลูกชายวัยรุ่น” ที่แม่พาแยกจากพ่อ จากเหนือมาอยู่ใต้ตั้งแต่เล็ก แล้ววันหนึ่งลูกชายได้กลับมาหาพ่อที่น่าน
ผู้ประพันธ์เขียนด้วยภาษาเรียบ ๆ เข้าใจง่าย ตรงไปตรงมา ตัวละครมีความคิด และทัศนคติในการมองชีวิตเชิงบวก ผ่านการใช้ชีวิตกับแม่ ครู เพื่อน และในวันที่มาเยือนพ่อ หลังจากที่ไม่ได้พบกันมานาน อ่านแล้วสัมผัสได้ถึงใจที่เคว้งคว้างของเด็ก ที่อยากให้ครอบครัวเป็นครอบครัว อยากให้พ่อแม่อยู่ด้วยกัน ในวันที่พ่อทิ้งไป ตอนวัยเด็กนั้นอาจจะเศร้า แต่ก็คิดได้ว่าถ้าอยู่ด้วยกันแล้วไม่สบายใจ การแยกกันอยู่ก็คงดีที่สุด เพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม จะอยู่ หรือ แยก แม่ก็ยังเป็นแม่ พ่อก็ยังเป็นพ่อ แม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันมานานถึง ๑๗ ปี ในวันที่มาเจอกันนั้น ความจริงตรงหน้า คือ ร่างกายของพ่อเปลี่ยนไปตามวัย แต่ภาพของพ่อในใจลูก ไม่เปลี่ยนไปเลย ยังคงแจ่มชัดเช่นเดิม
เสน่ห์ของหนังสือนี้ คือผู้ประพันธ์ใช้แง่งามของแต่ละชีวิต เชื่อมโยงวัฒนธรรมต่างยุค อยู่ร่วมสมัยด้วย ศิลปะ ดนตรี หนังสือ กวีนิพนธ์ และอาหาร ด้วยความเข้าใจ
คณะกรรมการตัดสินจึงเห็นสมควรให้ “คล้ายว่าน่าน เพิ่งพ้นผ่านไม่นานนัก” ของ “ปรัชวิชญ์ บุญยะวันตัง” ได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ ๑ รางวัลเซเว่นบุ๊คอวอร์ด ประเภทรางวัลนักเขียนรุ่นเยาว์ หมวดนวนิยายขนาดสั้น ประจำพุทธศักราช ๒๕๖๓
