รวมบทกวี “สายลมบุพกาล” ของ ลอง จ้องรวี แบ่งเนื้อหาออกเป็น 2 ภาค ภาคแรก “บรรพ์ที่ 1 : สายลมบุพกาล” นำเสนอภาพชีวิตเปี่ยมสุขเมื่อครั้งวัยเยาว์ ผู้เขียนค่อย ๆ เผยรายละเอียดผ่านการละเล่นของเหล่าเด็กน้อยที่เป็นไปอย่างเรียบง่ายสอดคล้องกับยุคสมัยที่ “สายลมบุพกาล” ได้พัดผ่านไปแล้วอย่างยากจะหวนคืน ภาพวิถีชีวิตของคน “ริมยม” ที่อาศัยทรัพย์ในดิน สินในน้ำ หล่อเลี้ยงชีวิตให้งอกงามตามอัตภาพตลอดจนอารมณ์ความรู้สึกภาคภูมิใจในความเป็นคนเมืองเก่า “สุโขทัย” อันสุขสงบของผู้เขียนซึ่ง “สายลมบุพกาล” ก็ได้พัดผ่านไปแล้วเช่นกัน ภาคหลัง “บรรพ์ที่ 2 : วันวานของอนาคต” เสนอสภาพสังคมปัจจุบันโดยเฉพาะในแวดวง “การศึกษา” ที่ผู้เขียนสังกัดอยู่อย่างมีสีสัน ทั้งปัญหานักเรียนค้าประเวณี หรือทำงานในสถานที่หมิ่นเหม่ต่อบรรทัดฐานทางศีลธรรม ผู้เขียนให้ภาพแง่มุมการเปลี่ยนแปลงของยุคสมัยผ่านภาพสิ่งของที่ปรากฏอยู่ใน “กระเป๋านักเรียน (หญิง)” อย่างมีสีสันผ่านสายตาของครูผู้ห่วงใยศิษย์

ผู้เขียนยังวิพากษ์วิจารณ์ระบบการศึกษาแผนใหม่ที่พรากครูไปจากห้องเรียนเพื่อเขียนเอกสารส่งตรวจตามมาตรฐาน “ตัวชี้วัด” ซึ่งสังการมาจากกระทรวงและไม่สอดคล้องกับธรรมชาติของการศึกษาที่แท้จริง ด้วยลีลาภาษาที่มีชั้นเชิงพอประมาณ ประกอบกับสำนวนโวหารที่คมคายในบทกวีหลายบทอันแฝงปรัชญาชีวิตชวนคิด

เมื่อประกอบเข้ากับเนื้อหาอันเป็นเรื่องสัจธรรมแห่งชีวิตที่ไม่ตกยุคตกสมัย รวมบทกวี “สายลมบุพกาล” ของ ลอง  จ้องรวี จึงสมควรได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1