วาดเท้าเพื่อก้าววาง ของกอนกูย เป็นบทกวีว่าด้วยสัมพันธภาพอันอบอุ่นระหว่างผู้เขียนกับสรรพสิ่งชีวิตรอบข้าง ทั้งชีวิตครอบครัวว ชีวิตรายรอบตัว และชีวิตในสังคมที่ผู้เขียนได้ผ่านพบและมีปฏิสัมพันธ์ ผ่านห้วงเวลาที่หลากหลาย ทั้งเช้า สาย บ่าย ค่ำ เป็นลำนำกวีที่ให้ความรู้สึกละมุนละไมเหมือนสายลมแห่งความหวังดีที่คอยพัดวีให้กำลังใจแก่ผู้อ่าน สมดังเจตนารมณ์ของผู้เขียน