“ลมมลายู” ของวิสุทธิ์ ขาวเนียม  เป็นผลงานรวมกวีที่เขียนถึงเหตุการณ์ไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้ตลอดทั้งเล่ม โดยเรียงร้อยต่อกันตั้งแต่บทที่ 1-45 แม้เรื่องราวจะไม่เรียงตามลักษณะการเดินเรื่อง เปรียบเสมือนผ้าหลากสีอยู่ปาเต๊ะผืนเดียวกัน โดยรวมแล้วมีเอกภาพ         มีความสด โดดเด่น และหนักแน่นในเนื้อหา เพราะสิ่งที่ผู้เขียนนำเสนอเป็นเรื่องปัจจุบันที่สะท้อนสถานการณ์ในแง่มุมต่าง ๆ อย่างเห็นภาพชัด ทำให้ผู้อ่านมองเห็นปัญหา ซึ่งอาจนำไปสู่การขบคิด ทบทวน และช่วยกันแก้ปัญหา

ด้านรูปแบบการนำเสนอ ผู้เขียนใช้กลอนสุภาพเป็นหลัก โดยสลับกับกาพย์ฉบัง 16 เป็นระยะ จึงทำให้น่าอ่าน ยิ่งลีลาในเชิงกวีที่ลื่นไหล สัมผัสนอกสัมผัสในอย่างได้จังหวะ ยิ่งทำให้ได้รสวรรณศิลป์

                    “ต่างเชื้อชาติ  ศาสนา  ภาษาสื่อ                   ในหลากสิ่งยึดถือโลกคือบ้าน

หลังเดียวและหลังสุดท้ายกลางสายธาร                          อุกกาบาตเดือดพล่านเอกภพ

ไม่ต้องแค้น  ไม่ต้องฆ่า  ไร้อาวุธ                                    ไม่ต้องขุดดินนุ่มเป็นหลุมศพ

ไม่คร่ารักเรืองรอง  ไม่ต้องรบ                                          ศานติภาพสุขสงบย่อมนิรันดร์”