เป็นรวมบทกวีที่มีเนื้อหาโดดเด่น  เกี่ยวกับเรื่องสำคัญของสังคม  เช่น  มรดกของแผ่นดินที่เกี่ยวกับวัฒนธรรมทางภูมิปัญญาและทรัพยากร  เรื่องของศาสนาในระดับปรัชญา  และแก่นพุทธธรรม  เรื่องของคติความเชื่ออันมีผลต่อวิถีชีวิต  ความเปลี่ยนแปลงและความพลัดพราก  สูญเสีย  ล้วนเป็นเรื่องใหญ่ระดับโครงสร้างของสังคมทั้งสิ้น

กวีได้นำเสนออย่างมีเสน่ห์  ในมุมมองของนักโบราณคดีประวัติศาสตร์  ด้วยท่าทีของนักวัฒนธรรมและด้วยกลวิธีตั้งคำถามที่ท้าทายให้เราได้ฉุกใจได้คิดถึงปฏิกิริยาของสังคมว่าจะพึงสะใจกับการตั้งคำถามหรือการค้นหาคำตอบ  อันนำไปสู่ทางสองแพร่งคือ นำไปสู่หายนะธรรมหรือนำไปสู่อารยะธรรม