สวนชีวิต รวมกวีนิพนธ์ของ ‘กุดจี่’ พรชัย แสนยะมูล เป็นงานฉันทลักษณ์ในรูปแบบกลอนแปดตลอดเล่ม จำนวนทั้งสิ้น ๓๘ สำนวน นำเสนอเรื่องราวได้อย่างมีเอกภาพ
เนื้อหาโดยรวม กวีพูดถึงสวน ไม่ว่าจะเป็นสวนในบ้าน (ชานกรุง) สวนนอกบ้าน สวนบ้านนอก อันเป็นถิ่นเกิดของตัวละครผู้เล่าเรื่อง ซึ่งมีทั้งสวนเล็ก สวนใหญ่ สวนทะเล และสวนโลก แล้วหลอมรวมเป็น “สวนชีวิต” ตามชื่อหนังสือ ฉากต่าง ๆ นอกจากสวน ยังมีหนองคลองบึง สายน้ำความทรงจำในวัยเยาว์ เฉพาะอย่างยิ่งสำนวนที่ ๓๐ ชื่อ ‘ทุ่งชีวิต’ เป็นบทกวีขนาดยาว ๔๗ บท ที่เน้นไปทางท้องทุ่ง หัวไร่ปลายนา ภาพลงแขกปักดำทำนา เป็นภาพจำอันแสนงาม
เสน่ห์อีกอย่างของหนังสือเล่มนี้คือ ความรักความผูกพัน คนในครอบครัว เครือญาติ และเพื่อนเก่าที่เล่นผจญภัยมาด้วยกันตอนเด็ก ๆ แม้ตัวละครผู้เล่าจะจากถิ่นฐานมาอยู่เมืองหลวงนานเพียงใดก็ไม่เคยลืมรากเหง้า ที่สำคัญกวีเชื่อมโยงธรรมชาติสู่ชีวิต เขียนสายลม แสงแดดได้เห็นภาพ มองต้นไม้ มด แมลง แล้วย้อนมองตนเอง ทั้งยังชี้ให้เห็นว่าธรรมชาติสามารถเยียวยาจิตใจได้ และแฝงด้วยธรรมะ อ่านง่ายแต่งดงามได้พลังบวก
